నా బంగారు తల్లి..

Phani Kumar garu..meeru lekhalo prasthavinchina ati kiraathakamina vishayam nijamo ,kaado naaku teliyadu ..kaani adi chaduvutunnamthasepu naranarana aavesam, alanti vallani edina cheyali ane aakrosam vachay.. ee samdarbham ga.. ilanti vishayampine nenu raasina oka kavithani meetho panchukovali anukuntunnanu.. www.telugu.pratilipi.com/chaitanya-maruthi/kalaganti-kalaganti కలగంటి కలగంటి. . నిశిరాతిరి నడివీథులలో నడయాడే నవ యువ వనితా. . ఆశ ఉన్నదా నీకు రేపన్నది చూస్తానని.. ఆశ అయితే ఉంటుంది కానీ, అవకాశం ఇస్తారా ఈ మృగాళ్ళు ... కాళరాతిరి కన్ను మిన్నై. . కామవాంఛలు నిన్ను క్రమ్మె. .. జ్ఞానజీవులజ్ఞానజీవులు అమ్మతనపు ప్రేమ మరచి మరణ మృదంగం తలుపు తెరచి కటిక చీకటి కాటి దాకా సాగనంపరా నిను చరిచి చెరిచి. . కాబోయే ఆ వీరమాతలు ఈ దుశ్చర్య కు నిర్వీర్యమైతే. . పాపమా..అది శాపమా... రక్తసిక్తపు దేశమా... లేవుగా నాకు రెక్కలు ఎగిరి వచ్చి నిను కాపుకాయగ... లేవుగా నాకు శక్తులు జరుగుతున్న దుశ్చర్యనాపగ... అందుకే నే మేలుకొంటి కల యే కదా అని ఊరుకొంటి. . @చైతన్యం...

ఒక మంచి ఉత్తరంతో ప్రారంభించీ, అద్భుతమైన కథగా ముగించావు ఫణి. అనాథలా గురించి చెప్పిన విషయాలు, అత్యాచారాన్ని వర్ణించిన తీరుకీ కళ్ళు చెమర్చాయి. ప్రస్తుత సమాజాన్ని కళ్ళకు కట్టావు. ఇంట్లోనే ఆడా మగతో మొదలైన వివక్షా, సమాజానికీ వచ్చేసరికీ స్త్రీ ఒక లైంగిక సాధనంగా మారకుండా ఎలా ఉంటుందీ!? ఓకే స్త్రీగా నేను చట్టాలు కఠినతరం చేయండని కోరట్లేదు! ఇంటి నుండే వివక్షపోవాలని ఆశిస్తున్నాను. అందరినీ ఆలోచిపంచేసే నీ కథకు నా రేటింగ్ 100% ఇస్తున్నాను..

చాల భాగా రాసారనో, భాగా చెప్పారనో పొగడవలిసిన వ్యాసం కాదు ఇది... నిజాన్ని నిర్భయంగా చెప్పారు. భాదని బరువైన పదాలతో చెప్పారు.... మరిన్ని మంచి వ్యాసాలు రాయయాలని కోరుకుంటూ.. . అయాన్..