ప్రేతాత్మ ప్రేమకథ..

బాబోయ్ చింత చచ్చిన పులుపు చావదు అన్నట్లు ......మనిషి ప్రాణం పోయి ఆత్మలు అయినా ఈ ప్రేమలు గోల పోదు అన్నమాట....🤓పోనీలే అక్కడ కులమత ,ధనిక పేద గోడలు ఏవి వుండవు....ఎంచక్కా ఎంజాయ్ చేయొచ్చు....దేవుడు మోక్షం ఇస్తే మళ్ళి మమ్మల్ని ఇలాగ పుట్టివ్వూ అంటాడు ఏంటండీ.. ఈ భూమి మీద కి వస్తే ఇంకా మళ్ళి బోలెడు గోడలు అడ్డు గోడలు,మోసాలు...వగైరా రెడ్ కార్పెట్ పరిచి వుంటాయి😋🤓😂

ఏం రాయాలి సమీక్ష...అర్థం కాలేదు...touching lines..."ఎంత ఏడిస్తే అంత మరుపు..." ఎంత ఏడ్చినా దరికి రాని మరుపు రాని కొన్ని బంధాలు...అనుభవించే వాళ్ళకే ఆ బాధ అర్థం అవుతుంది. ఇంకో ఆణి ముత్యం...పోతే తప్ప స్వతంత్రం రాదు కొన్ని ప్రాణాలకు...నవ్విస్తూ ఏడిపిస్తూ...మంచి కథ. ఈ మాట రాయకుండా ఉండలేకపోతున్నాను...జాషువా గారు రాశారు స్మశాన వాటిక ఖండిక లో... ఎవ్వారి కెవ్వారలో...అని... పోయాక ఫోటోలను ప్రేమించటం కంటే వుండగానే ఆత్మీయత పంచుకోవటం ఉత్తమమైన పని...మీ కలానికి అన్ని వైపులా పదునే...నవ్వు, హారర్, ప్రేమ, అన్నీ రాసేస్తున్నారుగా. .

👌👌👌👌👌👌